Hoşgeldin Yalnızlığım

[çölyağmuru]

Hoşgeldin Yalnızlığım

Hiç birşeyim yoktu sen vardın hayatımda,ne zaman ki büyümeye başladım farkettim seni de.
Seninle büyüdük an be an geçen onca yıllarda.Gün oldu çok memnun olduk birlikteliğimizden.
Gün oldu sıkıldık arada birbirimizden .Yinede kürkçü dükkanına dönüş gibi döndük her ayrılıkdan sonra birbirimize.
Ben sende dünya sevgisinden geçtim,sen bende ne buldun bilmiyorum.Neydi acaba bizi birbirimize bağlayan
diyede çok düşündüm.İnsanın kendisini en iyi anladığı an yalnızlığı ile başbaşa kaldığı zamandır diye düşünüyorum.
Bana göre senin aynandan bakınca kendini nasılsan öyle görüyorsun.Dışarıdan gelen manasız pohpohlanmalardan uzak,yermelerden uzak,takınılan maskelerden uzak.
En önemliside hakem olarak yalansız dolansız ayan beyan vicdanında fısıldarken kim olduğunu.
Dışarıdaki insanlar seni dışlasada,yersede,üzsede,hırpalasada her zaman sarıp sarmalayan yaralarını saran yine yalnızlığımız oluyor.Seni her halinle seven,her halinde terketmeyen,küsmeyen darılmayanımızdır yalnızlığımız.
Bir kapısı vardırki hiç bir zaman kapanmayışıyla ümitsiz bırakmaz bizi.Kimsesizlerin kimsesi nasıl Rabbimizse, o kimsesizliğin içindede "yalnızlık " dünyaya açılan penceremizdir.Neler neler fısıldanır bize o pencereden bilseniz.Ötelerden gelen sevgiyi şevkati nasılda iletir, ev olup biriktirir saklar bizim için.
Her ihtiyacımız olduğunda açar ardına kadar kapısını ve misafir eder, iyileştirir yaralarımızı.
Kayıtsız şartsız içini döktüğün,derdini yandığın,bazan o kadar anlaşma,uyum olurki birbirimizle, derman bile aramak istemeyebiliyoruz.Dinleyen bir dost olur ,omzunda ağladığımızda da.
Yalnızlığımızla mutluyuzdur çünkü,s ıkıldığımızda ayrıldığımız yalnızlığımızın yanına yine yaralı bereleri döndüğümüzde olur çoğu kez.
Dış hayat ne yazıkki yalnızlığımız gibi saf ve duru değildir.Yuva olur zamanla bize ve her yuvadan ayrılış başka bir kafese girmek olur.Anlamsız manasız bir sürü kuralların esiri oluruz da özgürlüğümüz elimizden kayar gider.Boğuluruz bu kafeslerin içinde ve kurtulma çarelerine başvurur ilk fırsattada yine sığınızır yalnızlığımıza.
Acaba yalnız doğduk yalnız gideceğiz diyemidir bu bağlanış.Artık her neden ise ben seni sevdim sende yanımda olduğuna göre belliki sende beni sevmişsin.Hoşgeldin tekrar yalnızlığım.Artık ayrılmayalım ve her ne yapılması gerekiyorsada birlikde yapalım.
İnfakımızı beraberce yaparız,sadakamızı beraberce veririz.Hayır hasenatımızı yapar hemen çekiliriz köşemize ki nefsimiz pay biçmesin kendine ,sağdan soldan gelen övücü söz tuzaklarına takılmayalım.Vur kaç misali derlerya bizde hızmeti yapar kaçarız ki eksilmesin zerre sevabımız.
Ben eğer sendeki bu saflığın içinde kaybolursam bende yok olur yalnızlığında hiçleşirim.
Hoş geldin yalnızlığım.
Bazan çok gözyaşı dökerim ki şahidi sadece sen olursun.Bazan öyle huzurlu olurumki yine sen görürsün.Sahil gibi olurum bir çoşar bir durgunlaşırım yanımda yine sadece sen olursun.Velhasıl yalnızlığım sen ben, ben sen birleşip biz oluruz,tek oluruz.
İllada biz olmak gerekiyorsa bu alemde ben seni seçtim.
Hoşgeldin hayatıma yalnızlık....


Bir kısa şiir buldum tüm yalnızlara hediye ediyorum


Yalnızlık

Asıl yalnızlığı kendinle yaşıyorsun
umutların avuçlarından kayıp gidiyor tutamıyosun
zaman gözlerine hapis olmuş,özgür olmak istemiyor
onu koruyan kollayan yalnızlık, saklayan yalnızlık


Cemil Yurtseven



Hoşgeldin yalnızlığım ben senden razıyım.Her ne kadar yalnızlık Allah'a mahsusdur deselerde bu yalnızlığın içinde ondan gelen ne güzellikler vardır alabilene.İşte bu yüzden çoook seviyorum ben yalnızlığımı.Sevdiğimden getirdiği onca güzellikler için,onunla geçireceğim zamanları verdiği için,onu doya doya tefekkür edecek vakti sunduğu için.Düşündünüzmü gece ibadetini, tefekkürü Mevlam neden en sevilen zaman olarak istemiş ki bizden.O güzel sessizlik içinde gelen her birşeyi daha rahat alabildiğimiz ve en özel anlarımız olduğu için.Tıpkı şimdi ki gibi.
O kadar güzel sevgi bağı kuruluyorki sözlere dökmeden duramadım.

Hoşgeldin yalnızlığım Mevlamla aramda köprü olduğun için seni çok seviyorum.



Yalnızlık Paylaşılmaz

Uzak durun yakınıma
Bu mesafe beni bozar
Kimseler yanaşmasın
Yanlızlık paylaşılmaz

İnceden hatırlarım
O eski dostlukları
Şimdi herkez ayrı uçta
Kaderini inkar eder

Kimi yerer kimi över
Her biri bir ilgi bekler
Umudum hiç ulaşılmaz
Yanlızlık paylaşılmaz
Herkezle kaynaşılmaz...

Sen hiç mi yanlız kalmadın
Şu fani dünyada
Ah o zaman anlarsın
Yanlızlık paylaşılmaz

Duman


Mevlamla aramda köprü olan bu yalnızlığımı kimseyle paylaşmak istemiyorum.
Hoşgeldin yalnızlığım gitme sakın bir adım bile uzağıma.

[onur]

ben seni içimde hissettim yakın hissettim.yalnızlığıma ortak ettim.başıma taç gönlüme ilaç oldun.benim yalnızlığım sensin.yalnızlığımdan vazgeçemem.